Dit is voor ons een eerste ervaring om zo ver te rijden en we zijn erg onder de indruk van de mooie landschappen hier in Duitsland en Luxemburg. Hoge heuvels en bergen overal om ons heen. Het deed ons heel erg denken aan de stad Bandung in Indonesië, maar dan niet tropisch. Hierdoor vond ik het rijden ook niet erg en normaal gesproken heb ik echt een hekel aan autorijden.
De dag dat wij naar Vianden reden was het erg mistig en koud, namelijk rond de 4 graden. We hadden toen nog een beetje foto’s gemaakt in het bos, maar vanwege de kou bleven we daar niet al te lang. Symphony trok het al helemaal niet en begon dat ook te laten merken.
Kasteel Vianden
Net voordat we in Vianden aankwamen zagen we de kasteel al in de verte staan. We konden niet wachten om de stad van binnen te bekijken. De mist was hier gelukkig minder dicht dan toen we nog in Duitsland waren. We waren vervolgens even gestopt bij een benzinestation en Euro 95 kost hier in Luxemburg slechts 1,20 euro per liter! Daar had ik natuurlijk wel even gebruik van gemaakt.
We gingen daarna op zoek naar een plek waar we konden parkeren. Vianden is helemaal niet groot en we waren al na ongeveer 5 minuten door de hele stad heen gereden. Nadat we een plekje hebben gevonden hebben we even een stukje gewandeld en foto’s gemaakt als een stelletje toeristen. De kou maakte het alleen niet echt makkelijk, vooral voor Symphony was het moeilijk. Zij huilde eigenlijk constant vanwege de kou. We hadden daarna maar besloten om naar het kasteel toe te rijden.
Lopen door het kasteel
We reden de berg op naar het kasteel, waar we zochten naar een plekje om te parkeren. Alle auto’s staan op een steile helling geparkeerd en ik als amateur ben dit natuurlijk niet gewend. Alle goede parkeerplekken waren ook nog eens bezet, dus ik moest mijn auto langs de weg parkeren. Het leek gevaarlijk om dat te doen, maar alle andere toeristen deden het ook en we hadden eigenlijk ook geen keuze.
Toen we uiteindelijk het kasteel binnen waren hadden we nog even wat gegeten en Symphony opgevrolijkt (is dat een woord?) met warme chocomelk. Daarna was ze ook weer helemaal haarzelf en hebben we het kasteel met veel plezier van binnen kunnen bekijken.
Groetjes en sampai ketemu lagi (Tot de volgende keer)!
Y.M. van ‘t Klooster